Echt inclusief

Bij Facilicom werken mensen van allerlei nationaliteiten en zijn vrouwen goed vertegenwoordigd op allerlei niveaus in de organisatie. We zien onszelf als een organisatie die openstaat voor iedereen en koesteren diversiteit op de werkvloer. Maar zijn we daarmee ook echt inclusief?

Als organisatie die een afspiegeling wil zijn van de Nederlandse samenleving zijn diversiteit en inclusiviteit topprioriteiten voor Facilicom. Met 92 verschillende nationaliteiten binnen de organisatie zetten we daadwerkelijk stappen om culturele diversiteit te waarborgen. Daarnaast maken we werk van gender equality, en voldoen we aan het wettelijke quotum voor vrouwen aan de top.

In de recente discussie rond Black Lives Matter was onze eerste reactie dan ook dat er geen discriminatie plaatsvindt binnen Facilicom. Bij onze vertrouwenspersonen komen er namelijk zelden meldingen over. Tegelijkertijd is het zeer onwaarschijnlijk dat er bij ons helemaal geen mensen zijn die zich gediscrimineerd, achtergesteld of gepest voelen.

Het is naïef om aan te nemen dat als je er niets over hoort, het simpelweg niet gebeurt. Dat besefte ik toen een collega, een trainee, mij recent vroeg of ík me wel eens gediscrimineerd heb gevoeld.

Ik woon al 35 samen jaar met mijn vriend, en daar doe ik niet geheimzinnig over. Tegelijkertijd merk ik dat ik er gereserveerd over ben om erover te vertellen. In een onbekend gezelschap of bij nieuwe opdrachtgevers zal ik uit mezelf niet zo snel beginnen over mijn thuissituatie. Ik ga het gesprek niet uit de weg, maar ik houd rekening met wat anderen zouden kunnen denken. Daardoor laat ik mezelf niet altijd zien zoals ik ben. Ik kan me voorstellen dat collega's met bijvoorbeeld een niet-Westerse achtergrond of een specifieke religieuze overtuiging iets vergelijkbaars ervaren.

Wij denken in Nederland vaak dat we een inclusieve samenleving zijn, dat we verdraagzaam zijn, en dat opmerkingen en pesterijen over iemands geslacht, afkomst, geloofsovertuiging en seksuele geaardheid relatief weinig voorkomen. Toch komt discriminatie misschien vaker voor dan we aannemen. De directe vraag van mijn collega over mijn eigen ervaringen is wat dat betreft een echte eye-opener voor mij. Waarom zouden we dat soort vragen niet veel actiever aan onze omgeving stellen? 

In veel van onze afdelingen wordt in heel diverse teams gewerkt, door mensen met uiteenlopende achtergronden. We gaan er als vanzelfsprekend vanuit dat iedereen daarin gelijk is en op waarde wordt geschat. Het helpt om elkaar desondanks eens expliciete vragen te stellen. Ben je happy op je werk? Word je gehoord en gewaardeerd door je collega's? Voel je je een volwaardig lid van het team?

Door dergelijke vragen te stellen, ga je actief met elkaar in gesprek en worden onterechte aannames ontkracht. Zelfs in situaties waarin we ervan uitgaan dat we met z'n allen gezellig inclusief zijn, doen we er goed aan om door te vragen naar wat mensen eigenlijk precies ervaren. Niet om een welles-nietesdiscussie te voeren, waarin we mensen in hokjes stoppen en iedereen zijn eigen gelijk probeert te krijgen. Het gaat erom dat we zonder oordeel in gesprek gaan over wat er gebeurt en leren waarom mensen doen zoals ze doen. Begrip en respect tonen voor een ander - dat is écht inclusief zijn.



Geert van de Laar, CEO Facilicom Group