Twintig jaar geleden verhuist Abeïdy met echtgenote Afke van Utrecht naar Rotterdam. Zijn baan in de catering zegt hij op. In Rotterdam zal er toch ook wel weer werk zijn? Maar dat werk komt er niet. Een hersenbloeding wel. Abeïdy herstelt deels, en is er jarenlang thuis voor de twee opgroeiende zonen terwijl Afke werkt. Maar ook Abeïdy wil weer een baan. En die komt er uiteindelijk. Met dank aan zijn vrouw Afke, jobcoach Ismeta Dogic van Buitengewoon en leidinggevende Manuel Evora Sousa van Gom. ‘Ik ben weer gelukkig!’
Abeïdy zegt het met een stralende lach, op de locatie Kralingse Zoom van de Erasmus Universiteit in Rotterdam. Daar maakt hij deel uit van het team van Gom, verantwoordelijk voor de schoonmaak van het gebouw en de omgeving. ‘Wat ik doe? Als ik ’s ochtends kom, begin ik met de prullenbakken op het terrein weer netjes te maken. Daarna ga ik opruimen op het buitenterrein, in de fietsenstalling en in de parkeergarage. Ik doe van alles.’ Maar daar kwam nogal wat voor kijken. Het is Rotterdam Inclusief (voor Rotterdammers die een steuntje in de rug nodig hebben) dat Abeïdy en Buitengewoon samenbrengt. Na een openhartige kennismaking van beide kanten ligt er een voorstel: deelnemen aan het praktijkleren bij Gom op de universiteit. Jobcoach Ismeta: ‘We hebben een proefplaatsing geregeld van twee maanden. Omdat we merkten dat Abeïdy intensieve begeleiding nodig had, is het praktijkleren met twee maanden verlengd. In het begin had Abeïdy een andere taak, maar de omgeving was te druk. Samen met Manuel heb ik gezocht naar een rustige omgeving met passende werkzaamheden.’
Met raad en daad bijstaan
Een doorsnee-werkgever had misschien al lang de handdoek in de ring gegooid. Maar Gom en Buitengewoon houden vol. Vooral door Abeïdy met raad en daad bij te staan. Ismeta: ‘Manuel was er dagelijks voor hem op de werkvloer. Ik kwam elke twee weken, vier maanden lang. En nog altijd ben ik aanspreekpunt. Al is het maar samen een kopje koffie drinken als ik op locatie ben. Er zijn soms nog zaken waar ondersteuning bij nodig is, zowel voor Abeïdy als voor Manuel.’
‘Ik ben een vroege vogel’
Sindsdien pakt Abeïdy elke ochtend de fiets, van het Oude Noorden naar de Kralingse Zoom. Twintig minuten fietsen, vijfentwintig met wind tegen. ‘Ik moet om zeven uur beginnen. Ja, ik kom elke dag vroeg mijn bed uit. Gelukkig ben ik een vroege vogel!’ Het schoonmaken gaat hem goed af. ‘Logisch’, lacht Afke. ‘Hij is thuis ook heel netjes. Als Abeïdy iets schoonmaakt, is het ook écht schoon.’
Trots op zijn werkkleding
Weer een baan hebben, heeft zijn leven veranderd. ‘Ik vind het fijn werk. Ik heb aardige collega’s. En Manuel helpt me met alles.’ Afke beaamt het. ‘Abeïdy heeft weer verhalen als hij thuiskomt. Hij is trots op zijn werkkleding van Gom. En hij verdient nu ook zijn eigen geld.’
Een vast contract
Het intensieve traject bij Buitengewoon was het waard, concludeert Ismeta. ‘Facilicom Group heeft het menselijke aspect hoog in het vaandel. Dat zie je ook terug in de mensen bij Gom en het team op de Erasmus. Abeïdy moest blijven, vonden Manuel en ik. We hebben heel erg ons best gedaan om Abeïdy hier te houden. Manuel zei letterlijk: “Vanuit mijn sociale hart kon ik hem gewoon niet laten gaan.” Het maakt hem niets uit dat Abeïdy meer begeleiding nodig heeft. Hij gunt het hem van harte. En Abeïdy is het zonnetje in het team. Hij praat met iedereen. En hij maakt grapjes!’
‘Ja, ik ben hier gelukkig’, knikt de trotse hoofdpersoon van het succesverhaal. Om meteen zijn talent als grappenmaker maar in praktijk te brengen: ‘Ik heb een leuke baan en een leuke vrouw. Dat moet je wel opschrijven hè!’